سرقت ادبی چیست و پیامدهای آن چیست؟

همانطور که تاکنون متوجه شده اید، سرقت ادبی به معنای استفاده از کار علمی دیگران به شکلی است که منبع کار و تهیه کننده را نشان نمی دهد.

سرقت ادبی را می توان داوطلبانه و عمدی انجام داد. یعنی برخی از افراد با بهره گیری از دستاوردهای علمی دیگران ، سعی می کنند مطالعه یا مقاله ای بنویسند و آن را از طرف خودشان منتشر کنند. انواع سرقت ادبی بسیار گسترده تر از چیزی است که ممکن است فکر کند. گاهی اوقات انتشار مقاله و محتوا که قبلاً در قالب مقاله یا متن جدید ایجاد کرده اید می تواند سرقت ادبی باشد. استفاده مکرر از مقاله و کار علمی آن در مجلات مختلف نیز نوعی سرقت ادبی است.

در برخی موارد ، سرقت ادبی به طور غیرقانونی اتفاق می افتد. یعنی چون نویسنده مقاله به درستی نوع نقل قول ها ، نقل قول ها ، نقل قول ها و موارد مشابه را رعایت نمی کند ، به دزدی ادبی متهم می شود.

باید بدانید که موضوع سرقت ادبی به دقت توسط انتشارات معتبر علمی مورد مطالعه قرار می گیرد. مجلات پیشرو در جهان با کمک نرم افزار ویژه و البته تخصص قضات و سردبیران خبره ، موضوع کپی و سرقت ادبی را با جزئیات مطالعه می کنند و اجازه نمی دهند چنین تخلفاتی به صورت خودجوش یا ناخواسته روی دهد. در صورت یافتن چنین خطایی ، مقاله ارسال شده به مجلات معتبر خیلی سریع و به راحتی رد و یا ریجکت می شود.

مجازات سرقت ادبی نیز وجود دارد. شخصی که این کار را انجام می دهد ، با اعتبار علمی و شهرت تحقیق همراه خواهد بود. شخصی که نام وی در لیست سیاه کلاهبرداران قرار دارد ، به سختی می تواند اعتماد دیگران را برای ادامه کار علمی خود بدست آورد. بسیار محتمل است که به دلیل سرقت ادبی اعتبار شما از بین برود.

علاوه بر این ، جریمه های زیادی برای سرقت ادبی در اکثر کشورها وجود دارد. پرداخت مبلغ بالا، یکی از جریمه های سرقت ادبی است. در عین حال، گاهی اوقات ظهور چنین اشتباهی منجر به از دست رفتن فرصت برای دانشجویان و استادان برای دریافت نمرات و نمرات بهتر می شود.

 

به عنوان مثال ، اگر دانشجویی مرتکب سرقت ادبی شود ، ممکن است در برخی دانشگاه ها نتوانند از پایان نامه خود دفاع کنند و مدرک خود را بگیرند. اساتیدی که مرتکب چنین جرمی می شوند نیز امکان ارتقاء از آن ها گرفته می شود. البته میزان ارتکاب سرقت ادبی تا حد زیادی به اصول و قوانین دانشگاه و محیطی که در آن تحصیل می کند و یا تدریس می کند بستگی دارد. بعضی اوقات به او فرصتی دیگر داده می شود و مطالعه و تدریس ممنوع نیست. درعوض ، باید در سمینارها شرکت کرد تا درمورد ادبیات اطلاعاتی کسب کند تا در آینده دوباره همان اشتباه را مرتکب نشود.

پیامدهای دیگر در انتظار سارقان ادبی است. به عنوان مثال ، در برخی از سیستم های نشر ، موضوع حق چاپ بسیار مهم است. بنابراین ، هنگامی که مشخص شود که یک نویسنده در مقاله و کار خود از کارهای افراد دیگر استفاده کرده و نام آنها را ذکر نکرده است ، وی تحت پیگرد قانونی قرار می گیرد و مجبور به پرداخت هزینه های انجام شده است.

آیا انواع سرقت ادبی را می دانید؟

Plagiarism یک مقوله بسیار گسترده و پیچیده است. بنابراین ، اگر می خواهید وارد دنیای تحقیقات حرفه ای و مقاله نویسی شوید ، باید کاملاً از ابعاد مختلف آن آگاه باشید. در این حالت ، اتهام سرقت شما و مقاله شما را تهدید نمی کند. اما انواع سرقت ادبی کدام است:

سرقت ادبی مستقیم و عمدی

سرقت ادبی مستقیم و عمدی زمانی است که شما تمام یا بخشی از کار دیگر را از طرف خود ارسال و منتشر می کنید.

چنین چیزی نمونه بارز سرقت است و هیچ بهانه ای برای آن وجود ندارد. برخی از سارقان سعی می کنند با تعویض جملات و ایجاد تغییراتی ، کارهای شیطانی خود را پنهان کنند ، اما از آنجایی که امروزه شناسایی و کشف سرقت ادبی با کمک فن آوری های مختلف و با نگاه دقیق کارشناسان دشوار نیست ، این تجربه ناامیدانه سارقان نخواهد بود.

همانطور که اشاره کردیم ، جنایات سنگین مادی و معنوی در انتظار کسانی است که مرتکب چنین جنایاتی می شوند.

آیا تاکنون دیده اید که یک دزد به خانه خود رفته و سرقت کند؟ آره! چنین چیزی در دنیای تحقیق و نگارش مقاله وجود دارد. به عنوان مثال برخی از دانشجویان مقالاتی را می نویسند و چندین بار در کلاس های مختلف یا در مجله های مختلف می فرستند.

این کار دزدی ادبی محسوب می شود. در بعضی موارد ، دانشجویان یا محققان دیگر مقالات و دستاوردهای علمی قبلی خود را در سایر مقالات و مقالات ذکر می کنند ، اما از استناد صحیح در متن استفاده نمی کنند ، که منجر به سرقت ادبی می شود و توسط نرم افزارهای سرقت ادبی مجلات یا توسط داوران آنها مشخص می شود.بنابراین ، باید مراقب باشید که دزدی ادبی یا سرقت ادبی بسیار پیچیده است.

هنگام نوشتن مقاله ، مسئله مهمی به نام بازنویسی یا پارافراسیون وجود دارد.

بازنویسی یا پاراگراف کردن به معنای درک سایر پیشرفت های علمی و علمی است که در تحقیقات شما پیشرفت می کند و از آنها به زبان خودتان در متن مقاله استفاده می کند. این بسیار رایج است و مشکلی ندارد. زیرا علم همیشه در یک مسیر ثابت پیشرفت می کند.

یعنی هر مطالعه با در نظر گرفتن تحقیقات و دستاوردهای دیگری که قبلاً انجام شده و رسیدن به دستاوردهای جدید انجام می شود. در این حالت سرقت ادبی رخ نمی دهد. زیرا استفاده از نتیجه تحقیق دیگران سوءاستفاده نیست.

 

در حقیقت ، در فرآیند نوشتن مقالات علمی و تحقیق از دستاوردهای دیگران استفاده می شود. درک این دستاوردها و مرور آنها به زبان خود شما به صورت پارافولاسیون و بازنویسی است و سرقت محسوب نمی شود. اما وقتی از دستاوردها و نقل های دقیق دیگران استفاده می کنید و به آنها اشاره نمی کنید ، دچار نوعی سرقت ادبی خواهید شد. بنابراین ، هنگام مراجعه به آثار دیگران ، ذکر منابع و منابع در هنگام نوشتن مقاله بسیار مهم است.

سفارش برای نوشتن مقاله برای دیگران

نوع دیگر سرقت ادبی ، سفارش به دیگران برای نوشتن مقالات است. یعنی وقتی خودتان اثری نمی نویسید یا تولید نمی کنید و از دیگران بخواهید برای شما مقالاتی بنویسند.

در این حالت ، شما نیز از سرقت ادبی رنج خواهید برد و اگر این داستان فاش شود ، مجبور خواهید بود هزینه‌های زیادی بپردازید. ارائه اثری که توسط شخص دیگری به نام خودش نوشته شده و کسب امتیازات وی به هیچ عنوان صحیح نیست و علاوه بر مخالفت با اصول اخلاقی ، در صورت کشف ، با جنایاتی همراه خواهد بود که می تواند اعتبار و آینده علمی را از بین ببرد.

میزان مجاز سرقت ادبی چقدر است؟

همانطور که قبلاً نیز اشاره شد ، دنیای علم و تحقیقات دنیایی است که عناصر آن به شدت وابسته به یکدیگر هستند. یعنی محققان در هر زمینه ، برای تولید محتوای علمی جدید و دستیابی به دستاوردهای جدید ، باید دستاوردهای تحقیقات و مقالات قبلی خود را مورد بررسی و استفاده قرار دهند. بنابراین همیشه یا حداقل در اکثر مقالات و تحقیقات اثری از آثار و مقالات قبلی وجود دارد.

بنابراین بدیهی است که در هر اثر ، درصد تشابه مطالب با مقالات دیگر وجود دارد. در نتیجه ، مجلات علمی مختلف تأیید می کنند که درصدی از شباهت در کار نویسندگان وجود دارد. در حال حاضر مشخص نیست که وی پس از مشاهده سرقت ادبی چه خواهد کرد. یعنی هر نشریه و مجله در این زمینه قوانین خاص خود را دارد.

برخی از انتشارات تنها ۵٪ شباهت بین متن مقاله شما و سایر مقالات را می پذیرند ، و بعضی دیگر به ۲۰٪ یا بیشتر می رسند. بنابراین چقدر شباهت در متن مقاله شما با مقالات دیگر بستگی دارد تا حد زیادی به ژورنال و زمینه ای که می خواهید مقاله خود را ارسال کنید بستگی دارد.

روش برای از بین بردن سرقت ادبی چیست؟

تاکنون متوجه شده اید که گاهی اوقات مطالبی که توسط دیگران استفاده می شود عمداً در یک مقاله استفاده می شود و بعضی اوقات نیز عمدی نیست. استفاده از مطالب دیگران و ارسال آن از طرف خود شما یک سرقت فاحش است و اصلاً مورد بحث قرار نمی گیرد. اما وقتی می خواهید از مطالب علمی و پژوهشی افراد دیگر استفاده کنید تا طرحی جدید در مقاله خود ایجاد کنید ، باید مراقب باشید که از شباهت عینی با متن و مطالب دیگر کاسته نشود و بیهوده محکوم نشوید.

راه های مختلفی برای مبارزه با سرقت ادبی وجود دارد. مهم است که بخش هایی از مقاله که مستعد سرقت ادبی هستند را شناسایی کنید و سپس برای از بین بردن سرقت ادبی تلاش کنید. برنامه های نرم افزاری وجود دارد که نشان می دهد متن با سایر مقالات چقدر شباهت دارد. با کمک آنها می توانید شباهت های متن خود را با مقالات دیگر پیدا کنید و سعی کنید این قسمت ها را در کار خود تغییر دهید.

paraphrase یا بازنویسی چیست؟

یکی از روشهای در نظر گرفته شده برای تغییر اثر ، بازنویسی یا پارافراژ کردن است. بازنویسی یا اصطلاح به معنی نوشتن مطالبی است که از قبل به زبان و لحن شما وجود دارد.

می توانید تمام متن خود را بهم پیوسته یا بازنویسی کنید ، یا فقط بخشی را که نرم افزارها و برنامه های کاربردی مانند سایر مقالات پیدا کرده اند ، مشاهده کنید. Paraphrase یا بازنویسی اصول خود را نیز دارد.

به عنوان مثال ، قوانین زیر به شما در فرآیند بازنویسی کمک خواهد کرد:

استفاده از کلمات و اصطلاحات ، مترادف متن اصلی؛
برای مثال ، تغییر ساختارها ، تغییر شناخته شده در ناشناخته ها.
پایبندی به ساختار صحیح منابع هدف گذاری و استناد به منابع؛
و …

موضوع paraphrase یا بازنویسی متون و مقالات یک شاخه علمی و تخصصی دنیای نویسندگی است و اگر در این زمینه متخصص نیستید ، باید وظیفه خود را به افراد واجد شرایط در این زمینه واگذار کنید.

Paraphrase به معنای انتقال معنی و هدف مطالب از پیش نوشته شده از کانال ذهنی شما و نوشتن نتیجه گیری شخصی از آن به شکل و روشی جدید است. چنین اقدامی سرقت ادبی نیست و باید
آیا برای شباهت به زبان انگلیسی نرم افزار می دانید؟

 

نرم افزارهای شناسایی و سرقت ادبی وجود دارد که مانع از پذیرش مقالات شما توسط مجلات معتبر علمی می شود.

این برنامه های نرم افزاری به شما کمک می کنند تا از نکات مشکوک و قسمت های مقاله خود مطلع شوید و بدانید که در کدام قسمت از کار شما شباهت هایی بین متن شما و سایر متون وجود دارد. در هنگام طراحی این برنامه ها و نرم افزارها ساختارهای مختلفی مورد توجه قرار می گیرند.

آنچه نرم افزار سرقت ادبی را با کیفیت و قابل اعتماد می کند پایگاه داده آن است. یعنی بانک اطلاعاتی مملو از مقالات مختلف علمی و پژوهشی است و می تواند با مقایسه متون ارسالی به آن با مقالات موجود به این نتیجه برسد که در هر مقاله درصد مشخصی از شباهت وجود دارد. یکی از بهترین نرم افزارها در این زمینه ، نرم افزار iThenticate است که در ادامه بیشتر ارائه خواهیم کرد.

نرم افزار سرقت ادبی iThenticate چیست؟

نرم افزار iThenticate یکی از بهترین نرم افزارها در زمینه تشخیص همپوشانی مقالات است. این نرم افزار یک بانک اطلاعاتی بسیار قدرتمند دارد. بانک اطلاعاتی iThenticate تقریباً کلیه مقالاتی را دارد که در مجلات علمی مشهور پذیرفته و منتشر شده است.
بنابراین ، هنگامی که مقاله خود را به این نرم افزار ارسال می کنید ، می تواند کار شما را با طیف گسترده ای از مقالات معتبر دیگر مقایسه کند. این به شما اطمینان زیادی درباره شباهت مقاله شما خواهد داد.

این نرم افزار هم کاربردی آسان و هم مطلوب است و توسط بسیاری از مجلات مشهور و معتبر در فرآیند پذیرش مقالات استفاده می شود.

یعنی وقتی مقاله خود را برای پذیرش در مجلات مشهور isi ارسال می کنید ، پس از تحقیق در تراز وسعت و دیدگاه مقاله شما با فضای کاری آنها در مجله ، به سرقت ادبی در هر مقاله نگاه می کنند.

نرم افزار iThenticate می تواند به داوران و ویراستاران مجلات علمی کمک کند تا درک کنند که درصد هر مقاله مشابه سایر مقالات چیست. طبق قوانینی که هر مجله علمی برای خود تعیین می کند ، حد و درصد مشخصی از شباهت ها قابل قبول است. به عنوان مثال ، برخی از انتشارات تا ۱۰٪ شباهت بین متن را می پذیرند. برخی از آنها از ارقام و درصد پایینتر را می پذیرند.

در نتیجه ، آگاهی از در دسترس بودن نرم افزار مورد نظر برای تحقیق و شناسایی سرقت ادبی در روند تولید محتوا و مقالات ، حائز اهمیت است.

منابع و بانک اطلاعاتی نرم افزار iThenticate چیست؟

همانطور که در بخش های قبلی ذکر شد ، منبع و بانک اطلاعاتی نرم افزار iThenticate بسیار قوی است. این بدان معنی است که تقریباً هر مقاله مهم و معتبری که در یک ژورنال علمی منتشر شده است، در بانک اطلاعاتی این نرم افزار منتشر می شود. بنابراین ، مقایسه مقاله شما در آن با داده های موجود در بانک اطلاعاتی آن می تواند بخش هایی از کار شما را که مشابه آن در مقاله دیگری موجود است شناسایی کنید.

این شناخت به شما کمک می کند تا کار خود را بازنویسی یا پارافریز کنید و مانع از شباهت بین متن خود و متن دیگر شوید. استناد به ژورنال های مهم علمی به این نرم افزار همچنین نشان می دهد که استفاده از آن برای مطالعه سرقت ادبی می تواند یک ایده بسیار منطقی و خوب باشد.

البته استفاده از این نرم افزار به صورت جداگانه می تواند برای شما مشکل ایجاد کند. به عنوان مثال ، هر بار که از iThenticate استفاده می کنید ، حدود ۱۰۰ دلار هزینه دارد. این رقم هزینه زیادی برای شما خواهد داشت. اما روش های دیگری نیز وجود دارد که در زیر به آنها خواهیم پرداخت.

چگونه بررسی سرقت علمی با نرم افزار iThenticate  را انجام دهم؟

برای بررسی سرقت علمی با استفاده از iThenticate می توانید به مؤسسات تخصصی در زمینه ویرایش و نوشتن مانند ایران پیپر مراجعه کنید. موسساتی که در استفاده از چنین نرم افزاری تجربه دارند و می توانند در شناسایی و کشف سرقت ادبی به شما کمک کنند.

در صورت استفاده از نرم افزار تشخیص سرقت ادبی به کمک iThenticate ، روند و مسیر تشخیص و تحقیقات برای شما بسیار آسان خواهد بود. هزینه هایی که موسساتی مانند ایران پیپر برای شما هزینه می کنند بسیار کمتر خواهد بود.

دلیل این امر آن است که نوع دسترسی کاربر سازمانی به iThenticate شرکتی است و هزینه استفاده از خدمات برنامه هایی مانند iThenticate برای آنها بسیار کمتر از آن است که افراد عادی باید بپردازند.

در حالی که تسلط متخصصان و متخصصان ایران پیپر بیشتر در استفاده از نرم افزار است و آنها می توانند نقاط مشکل هر مقاله را آسانتر و سریعتر شناسایی کنند.

بانک اطلاعاتی iThenticate بسیار قدرتمند است و می تواند هر کار را با سایر مقالات به صورت آنلاین و آفلاین مقایسه کند. این بدان معناست که علاوه بر داشتن یک بانک اطلاعاتی قوی ، مقایسه متن با مقالات دیگر در فضای آنلاین ، می تواند در هر متن نیز شباهت هایی پیدا کند.

پس از بررسی مقاله ای در این نرم افزار ، گزارش هایی در مورد وضعیت خود در اختیار کاربر قرار می دهد. اگر متخصص نیستید و در استفاده از چنین نرم افزاری کنترل کافی ندارید ، در تحلیل گزارش iThenticate با مشکلات جزئی روبرو خواهید شد.

چرا از نرم افزار های رایگان بررسی سرقت ادبی استفاده نمی کنیم؟

در میان برنامه ها و نرم افزارهای مختلفی که برای کشف و بررسی سرقت ادبی طراحی شده اند ، تعدادی از آنها بصورت رایگان در اختیار کاربران قرار می گیرد. اما آیا شما از آنها به عنوان یک ایده خوب استفاده می کنید؟

همه برنامه ها و برنامه های تشخیص سرقت ادبی ، به ویژه برنامه هایی که به صورت رایگان به کاربران مختلف ارائه می شود ، غیرقابل اطمینان هستند.

یکی از مهمترین ویژگی هایی که چنین برنامه هایی باید داشته باشند استفاده از بانک اطلاعاتی بسیار قوی است. فقط در این صورت می توان شباهت هایی بین مقاله شما و سایر آثار جهان پیدا کرد. با این حال ، بسیاری از نرم افزارها و سایتهای تشخیص سرقت ادبی رایگان از پایگاه داده های ضعیفی برخوردار هستند و نمی توانند کاملاً شما را مطلع سازند که مقاله شما در چه بخش هایی مشابه سایر مقالات است.

بنابراین ، اگر فکر می کنید می توانید از چنین خدماتی بهره مند شوید ، باید به قابلیت اطمینان ، کیفیت و شهرت آنها توجه کنید. نرم افزار رایگان بدون اجازه شما نسخه ای از کار شما را در پایگاه داده خود نگه می دارد. این هم حریم خصوصی مطالب شما را تهدید می کند و هم نشان می دهد بسیاری از مقالاتی که هنوز در یک مجله معتبر منتشر نشده اند نیز در پایگاه داده چنین برنامه ها و نرم افزارهایی قرار دارند. یعنی پایه آنها خیلی غنی و قابل اطمینان نیست. این مورد در مورد iThenticate صحیح نیست و فقط مقالاتی معتبر که در مجلات مشهور بین المللی منتشر شده اند در پایگاه داده آن موجود است.

جهت مطالعه بیشتر به منبع اصلی مراجعه نمایید  https://www.tarjomano.com/plagiarism/